Jain Bhaktamar Stotra Stanza no 5


5.सोऽहं तथापि तव भक्ति - वशान्मुनीश! कर्तुं स्तवं विगत - शक्ति - रपि प्रवृत्त:। प्रीत्यात्म - वीर्य - मविचार्य मृगी मृगेन्द्रम् नाभ्येति किं निज-शिशो: परिपालनार्थम्Soaham tathapitava bhakti vashanmunisha kartum stavam vigatashaktirapi pravrittah.Prityatma viryam avicharya mrigi mrigendram nabhyeti kim nijashishoh paripalanartham.O Great God ! I am incapable of narrating your innumberable virtues. Still, urged by my devotion for you, I intend eulogise you. It is well known that to protect her fawn, even a deer puts his feet down and faces a lion, forgetting its own frailness. (Similarly, devotion is forcing me to eulogise you without assessing my own capacity).